Laatst las ik een review over een restaurant in de regionale krant.

Voor deze wekelijkse rubriek bezoeken journalisten onaangekondigd een restaurant of eetcafé en schrijven over hun ervaring.
Dit keer ging het over een restaurant waar ik vorige zomer zelf voor het eerst was. Of eigenlijk moet ik zeggen: naartoe zou.
De eerste indruk was die dag niet positief: Een terras met vele tafels die vol stonden met gebruikte glazen en servies.

Maar omdat het een mooie locatie was met een mooi uitzicht vroeg ik mijn man alvast een plekje uit te zoeken op het terras en ging ik naar binnen om me even op te frissen.

Geen welkom gevoel

Toen ik weer naar buiten liep, kwam ik een van de jongedames van de bediening tegen in de deuropening. Ze keek niet vriendelijk en groette mij ook niet.
Ik had verwacht dat het terras inmiddels al wat schoner en opgeruimder zou zijn en dat er vast al iemand van de bediening naar mijn man was geweest om te begroeten. Maar mijn man zei dat er nog niemand bij hem was geweest.
En omdat het terras er nog net zo rommelig uitzag als toen we aankwamen besloten wij om dan maar te vertrekken.

Hier kregen we geen welkom gevoel en wilden we ons geld niet aan uit geven.

Wat jammer was voor ons, maar ook voor het restaurant. Want het was mooi weer en zoals gezegd de locatie was prachtig. Daar lag het niet aan. Wel aan het ontbreken van een gevoel van gastvrijheid.

Reviews op Iens

Later heb ik het restaurant online nog opgezocht. Op de website van iens.nl waren de reviews van de gasten erg verdeeld. De personen die er hadden gegeten waren goed te spreken over het eten.

Maar andere personen hadden een vergelijkbare ervaring zoals wij hadden:

Ze werden niet begroet, werden niet bediend terwijl andere mensen die later kwamen wel werden bediend.

De meeste van deze gasten gaven het maar op en schreven in hun verontwaardiging een slechte online recensie en komen hoogstwaarschijnlijk niet weer.

 

Rood of wit?

Terug naar review in de krant. De conclusie van de krant was dat ze al met al niet ontevreden waren, maar dat ze van een restaurant als dit toch net iets meer hadden verwacht.

Ze schreven dat nadat de kok aan tafel het menu had uitgelegd, er een jonge gastheer aan tafel was gekomen om de bestelling op te nemen. Op de vraag van de journalisten welke wijn er bij de gerechten zouden passen was het antwoord: “ De meeste mensen nemen rood bij vlees en wit bij vis…”

Tja. Dan kan het eten best wel goed zijn, maar dit komt niet echt professioneel over.

En ik vind dat zo jammer om te lezen. Want hier is duidelijk geen investering gedaan in training en begeleiding van gastvrijheid.

 

Investeren in gastvrijheid

Toen ik begon op de hotelschool was de enige wijn die ik ooit had geproefd de lambrusco van de pizzeria. En volgens onze wijnleraar was dat niet echte wijn, dus dat telde niet. ?
Na een aantal weken praktijkervaring op de hotelschool, was ik echt geen sommelier geworden, maar kon ik wel een goed wijnadvies geven.

Kortom, dit valt te leren. Je moet er alleen wel tijd in investeren.

De reviews die ik online las waren van 2015, 2016 en 2017. Mijn ervaring was van de zomer 2017.
Ik vermoed ook dat de restauranteigenaar niet bereid is om te investeren. Dan was er vast al iets ondernomen.

Jammer en een gemiste kans.

Hoe het wel werkt

Volgens mij werkt het meestal als volgt:

• Ik ga naar een horecagelegenheid voor een kopje koffie/ thee, misschien met iets erbij.
• Wanneer dit goed bevalt ga ik er weer naartoe en misschien ga ik er ook eens lunchen of dineren.
• En wanneer dit ook goed bevalt beveel ik de horecagelegenheid misschien wel aan bij mijn vrienden of familie.
• En wanneer het een paar keer goed is bevallen en ik heb iets te vieren dan huur ik misschien wel een zaal en vier ik een jubileum bij deze zaak. Dat laatste levert de horecagelegenheid vaak een goede omzet op. En waarschijnlijk nog wel vaker dan één keer. Want stel dat een van mijn gasten binnenkort ook iets te vieren heeft….

En dit verhaal begint dus al bij het eerste bezoek aan de horecagelegenheid met een eerste kopje koffie of thee.
Het ligt vooral aan de eigenaar of dit verhaal daar eindigt.

 

Heb ik je overtuigd waarom investeren in gastvrijheid belangrijk is? Of vond je het een interessant artikel? Laat het mij weten door hieronder een reactie achter te laten.